Περιεχόμενο
- Τα ζόμπι είναι θηρευτές που μετατρέπουν τα θύματά τους σε ίδιους τους εχθρούς, και ως έννοια που πάντα με τρομάζει περισσότερο από ότι μπορώ να εκφράσω επαρκώς.
- Όταν άρχισε, πήρα αμέσως μια προτίμηση στο Lee.
- Δίκαιη προειδοποίηση, από εδώ και στο εξής θα υπάρξει spoilers.
- ΕΓΩ - Υπήνεμος - επρόκειτο να της δείξει ότι μόνο επειδή ο κόσμος είχε πάει στην κόλαση, η ανθρωπότητα δεν χρειαζόταν να ακολουθήσει μετά από αυτό.
- Όταν ο ξένος έκλεψε την Κλημεντίνη με ψευδείς υποσχέσεις, ο φόβος μου έπεσε.
- Η καρδιά μου έσπασε για εκείνη και μόλις το χρειάστηκε ο Lee, το σώμα του απέτυχε και ήξερα ότι ο ακρωτηριασμός έκτακτης ανάγκης δεν λειτούργησε. Ότι ο Lee θα γίνει ο ίδιος τέρας.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών ημερών, έχω σχεδόν απορροφηθεί στο Telltale Games ' Το περπάτημα νεκρός: Περίοδος 1. Ξέρω, ξέρω, είμαι λίγο αργά στο πάρτι εδώ. Αλλά υπάρχει ένας λόγος γι 'αυτό.
έχω ποτέ άρεσε ζόμπι.
Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το βάζοντας απίστευτα ελαφριά. Τα ζόμπι, για μένα, ήταν πάντα μια μεταφορά για τη χειρότερη ανθρωπότητα που πρέπει να προσφέρει - όταν η ηθική και η λογική βγαίνουν έξω από το παράθυρο και υπάρχει μόνο ένας άγριος θηρευτής. Ένα ζόμπι δεν νοιάζει ποιος είσαι, ποιο φύλο είσαι ή από πού βρίσκεσαι. Ένα ζόμπι θα σας τραβήξει και θα σας φάνε και θα είναι απίστευτα οδυνηρό, αλλά το χειρότερο μέρος είναι η γνώση καθώς κατεβαίνετε, ότι θα επιστρέψετε ως εσείς και θα διαιωνίζετε την πανούκλα.
Τα ζόμπι είναι θηρευτές που μετατρέπουν τα θύματά τους σε ίδιους τους εχθρούς, και ως έννοια που πάντα με τρομάζει περισσότερο από ότι μπορώ να εκφράσω επαρκώς.
Γι 'αυτό και με μεγάλη ανησυχία έβαλα Το νεκρό περπάτημα στο Steam Cart μου, και αν δεν είχα παρακολουθήσει την τηλεοπτική σειρά και μεγάλωσα ερωτευμένη με τους χαρακτήρες και το σχέδιό μου, τότε πιθανότατα δεν θα είχα.
Daryl Dixon, ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ που είστε αρκετά φοβερός για να με πείσετε να αγοράσω το παιχνίδι.
Όταν άρχισε, πήρα αμέσως μια προτίμηση στο Lee.
Όπως και ο αστυνομικός που τον συνοδεύει στη φυλακή, είχα την άμεση αίσθηση ότι δεν ήταν ένοχος για το έγκλημα για τον οποίο είχε καταδικαστεί ... ή ότι αν ήταν, υπήρχε κάτι παραπάνω από ό, τι φαίνεται από την πρώτη ματιά. Το πρόσωπό του φαινόταν ευγενικό, αν είχε φθαρεί από τις ανησυχίες στους ώμους του και ο ευγενικός του τρόπος και η προφανής ανησυχία του για τον αξιωματικό μετά το αυτοκινητιστικό ατύχημα προωθούσε μόνο το ενδιαφέρον μου για το χαρακτήρα και την ιστορία του.
Δίκαιη προειδοποίηση, από εδώ και στο εξής θα υπάρξει spoilers.
Όταν βρήκα την Κλημεντίνη, η πρώτη μου αντίδραση ήταν μάλλον απρόσμενη. Αμάν, Σκέφτηκα, ένα άλλο παιδικό χαρακτήρα που πρέπει να προστατεύεται και να προστατεύεται σε μια αποκάλυψη.
Και τότε ο Clem, έξυπνος, γενναίος, επινοητικός Clementine, έσωσε τη ζωή του Lee με ένα σφυρί που πέρασε μια συρόμενη πόρτα σε μια κρίσιμη στιγμή. Τότε ήξερα ότι μου άρεσε και ότι θα την προστατεύσω με κάθε κόστος. Αξίζει να αναφερθεί σε αυτό το σημείο ότι το μητρικό μου ένστικτο είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Αλλά η Κλεμεντίνη έτρεξε στην καρδιά μου με έκπληξη την ευκολία της με το ευρύχωρο χρυσό βλέμμα της και τις αντιλήψεις της για τον κόσμο γύρω της.
ΕΓΩ - Υπήνεμος - επρόκειτο να της δείξει ότι μόνο επειδή ο κόσμος είχε πάει στην κόλαση, η ανθρωπότητα δεν χρειαζόταν να ακολουθήσει μετά από αυτό.
Κάθε απόφαση που έκανα για τα πέντε επεισόδια έγινε με βάση την ευημερία της, δείχνοντας ότι εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιες καλές προσωπικότητες στον κόσμο.
Της είπα την αλήθεια για το παρελθόν του Λι, την έσωσα και την εμπιστευόμουν για να βοηθήσει την ομάδα όταν της ζήτησε την ευκαιρία. Την πήρα στο γαλακτοκομείο του Αγίου Ιωάννη, προσπαθώντας να βρω κάπου ασφαλέστερο από αυτό το εγκαταλελειμμένο μοτέλ. Κάθε φορά που έπρεπε να πολεμήσω έναν περιπατητή, κάθε φορά που έπρεπε να γλιστρήσω μέσα από μια εχθρική περιοχή με την καρδιά μου να χτυπάει και τα χέρια μου κουνώντας πάνω στο ποντίκι, το έκανα για την Κλεμεντίνη. Είχα ένα στόχο, είχα κάποιον να αγωνιστεί. Κάθε φορά που ξέχασα, όταν ξαφνική επίθεση μου έτρεχε και τα δάχτυλά μου σκοντάψαμε για το κλειδί διαφυγής, υπενθύμισα στον εαυτό μου ότι ο Clem εξαρτάται από τον Lee.
Δεν θα μπορούσα να την αφήσω κάτω.
Και γι 'αυτό, έπρεπε να αντιμετωπίσω έναν από τους μεγαλύτερους φόβους μου, ξανά και ξανά.
Ενώ οι περιπατητές ακόμα με τρομοκρατούσαν, θα μπορούσα να αντιμετωπίσω τον φόβο μου όπου πριν, σε άλλα παιχνίδια, θα είχα κόψει και τρέξει. Θα μπορούσα να γκρεμίσω τα δόντια μου και να πολεμήσω μέσα από τη φρίκη, γιατί ήταν όλα γι 'αυτήν.
Όταν ο Άγιος Ιωάννης αποδείχθηκε ότι ήταν κανιβαλισμένοι σειριακοί δολοφόνοι, ήμουν εξοργισμένος με τον εαυτό μου για να εκθέσω την Κλεμεντίνη σε τέτοιο κίνδυνο. Έβαλα τις ενδείξεις μαζί έγκαιρα για να την σταματήσω από το να δαγκώσω τα πόδια του Μάρκου και δεν εκδίκασα τους αδελφούς γιατί ήξερα ότι είχε τραυματιστεί αρκετά. Αρνήθηκα να κλέψω από το εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο γιατί ήθελα να της δείξω ότι υπήρχαν καλύτεροι τρόποι επιβίωσης.
Έκοψα τα μαλλιά της, της δίδαξα πώς να πυροβολήσω, και κοίταξα με αγάπη καθώς η ίδια και ο Lee έγιναν όλο και πιο κοντά. Ίσως να μην ήταν ο πραγματικός της πατέρας, αλλά έκανε μια καλή δουλειά.
Μέχρι το επεισόδιο 5. Μέχρι το τέλος.
Όταν ο ξένος έκλεψε την Κλημεντίνη με ψευδείς υποσχέσεις, ο φόβος μου έπεσε.
Με όλους τους συντρόφους μου κάτω από την Christa και την Omid νεκρούς, χρεώθηκα μέσα από μια ορδή Walkers οπλισμένη μόνο με ένα cleaver κρέατος και δίκαιη μανία. Ο Λι ήταν δαγκωμένος, αιματηρός και χωρίς το ένα χέρι, αλλά ποτέ δεν ένιωθα τόσο συναρπαστικός μαζί του όπως ήμουν εκείνη τη στιγμή. Το σαγόνι μου ήταν σφιγμένο και οι περιπατητές ήταν τώρα απλώς κρεατικά εμπόδια μεταξύ μου και της κοπέλας μου, και δεν με ένοιαζε πως φοβισμένοι ήταν, δεν θα τους αφήσω να σταθούν μεταξύ μου και του Clem.
Επειδή εκείνη η μαλάκα είχε το κορίτσι μας και θα την έσωζαν, ανεξάρτητα από το τι.
Σώσαμε τον ξένο και η Κλεμεντίνη έσωσε και πάλι τη ζωή μου. Την περπάτησα μέσα από τις ορδές των νεκρών μέχρι να δούμε τους γονείς της.
Η καρδιά μου έσπασε για εκείνη και μόλις το χρειάστηκε ο Lee, το σώμα του απέτυχε και ήξερα ότι ο ακρωτηριασμός έκτακτης ανάγκης δεν λειτούργησε. Ότι ο Lee θα γίνει ο ίδιος τέρας.
Κυριολεκτικά, ο χειρότερος εφιάλτης μου ήρθε στη ζωή.
Αλλά η Κλεμεντίνη ήταν ισχυρή, θυμήθηκε όλα όσα της είχα διδάξει, και έσυρε τον Λι σε αυτό το εγκαταλελειμμένο κτίριο και το δοκίμασε τόσο σκληρά για να τον σώσω. Όταν γνώριζε ότι δεν μπορούσε, και ότι όλα χάθηκαν, ξεπέρασα τη δική μου φρίκη στην κατάσταση του Lee για να προσφέρω ό, τι άνεση θα μπορούσα, αλλά και τι συμβουλές επιβίωσης θα μπορούσα να δώσω. Δεν την άφησα να πυροβολήσει τον Lee. Όσο φοβόμουν να γίνω ένα τέρας, εγώ αρνήθηκε να κάνω την Κλεμεντίνη να με βάλει κάτω. Ήταν μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που έπρεπε ποτέ να κάνω και ενώ μερικοί θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι το να την σκοτώσει η Lee θα ήταν ένα πολύτιμο μάθημα επιβίωσης από μόνο του, έβαλα την ψυχική της ευημερία πάνω από τις δικές μου ανησυχίες.
Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου κατά την αναπαραγωγή αυτού του παιχνιδιού. Αισθάνομαι ότι έγινα ισχυρότερος άνθρωπος για να επιμείνω στην εμπειρία και δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Μισώ ακόμα τους πεθαμένους νεκρούς ως έννοια, αλλά τώρα μπορώ να τους αντιμετωπίσω στα παιχνίδια. Τώρα μπορώ να οπλίσω τον εαυτό μου με ζοφερή αποφασιστικότητα και να προχωρήσω προς τα εμπρός, σκαθάρι στο χέρι ... αν όχι τολμηρό, τότε προσεκτικά. Θα το κάνω για τον εαυτό μου, αλλά και για όλους τους Κλημεντίνους εκεί έξω, όλοι οι Lee που έχασαν τη ζωή τους με τα τραγούδια των κύκνων τους.
Σας ευχαριστώ, Telltale.