Ήταν τα γενέθλιά μου πρόσφατα. Ναι! Τέλος πάντων, τα γενέθλιά μου πήρα μια νέα σειρά παιχνιδιών: HyperDimension Neptunia Rebirth 1, 2, και 3.
HyperDimension Neptunia Rebirth 2 είχε πολύ DLC, που με έκανε ενθουσιασμένος, γιατί μου άρεσε το πρώτο. Το DLC ήταν εκπληκτικό, αλλά ήταν ειλικρινά λίγο πολύ φοβερός.
Το πρώτο DLC που πήρα ήταν ένα ειδικό όπλο, κάποια πανοπλία και αξεσουάρ με μερικά σχέδια χειροτεχνίας. Πάντα μου άρεσε να χρησιμοποιώ όπλα DLC, γιατί συνήθως προσφέρουν κάποια δροσερά χρήματα εκκίνησης. Ωστόσο, αυτό το όπλο DLC είχε τα ίδια στατιστικά στοιχεία με τα όπλα του τερματισμού από το πρώτο παιχνίδι.
Σωστά. Δεξιά από τη νυχτερίδα, το όπλο και η πανοπλία DLC λίγο πολύ μου έδωσαν τα στατιστικά στοιχεία επιπέδου 70 χαρακτήρων. Σκότωσα τα πάντα σε μια βολή. Και αυτό είναι βαρετό.
Μπορεί να φανεί ανόητο για μένα να παραπονιάζω, ειδικά επειδή έχω γράψει άρθρα σχετικά με το γεγονός ότι θέλω τα τελικά όπλα να είναι κάτι περισσότερο από ένα τρόπαιο. Δεν είναι ότι δεν θέλω να σκοτώσω τα πάντα σε ένα χτύπημα, είναι ότι δεν θέλω να μου παραδοθεί αυτή η ικανότητα. Είναι πολύ πιο ικανοποιητικό αν έπρεπε να αλέθω το επίπεδο μου ή να τελειώσω ένα ολόκληρο παιχνίδι για να φτάσω σε αυτό το σημείο. Και φυσικά, έπρεπε να επιλέξω αν θα χρησιμοποιούσα τα όπλα ή όχι. Αλλά μετά την πληρωμή τους, φυσικά θα τα χρησιμοποιήσω για λίγο τουλάχιστον.
Γιατί θα σας έδινε ένα DLC τα στατιστικά του παιχνιδιού στο τέλος; Δεν το καταλαβαίνω. Το DLC προορίζεται να προσθέσει σε ένα παιχνίδι - να μην το σπάσει στο σημείο όπου θα μπορούσατε να νικήσετε ολόκληρο το πράγμα στον ύπνο σας. Απλώς ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω γι 'αυτό. Ήταν τα γενέθλιά μου, τελικά. Πόσο αγενής.
Ας ελπίσουμε ότι το επόμενο DLC δεν θα μου επιτρέψει να περάσω από μισό παιχνίδι σε πέντε λεπτά. Πού είναι η διασκέδαση σε αυτό;